Het was heel bijzonder om Klimmen tegen MS meegemaakt te hebben. We zijn er bijna een jaar mee druk geweest - met trainen, sponsors werven en iedereen op de hoogte houden van onze vorderingen via website en Facebook. Maar elke minuut die in dit project is gestoken is het meer dan waard geweest. Er ging zoveel energie uit van dit evenement. En het heeft zoveel goeds opgeleverd. Wij zijn er trots op hieraan deelgenomen te hebben en zo ons steentje te hebben bijgedragen in de strijd tegen MS.
En wie weet....wordt vervolgt?
Het is nu officieel: ik ben een Malloot van de Mont Ventoux. Nummer 4941 van de Club des Cinglés du Mont-Ventoux. Ik ben er trots op!
Gister was het slotfeest van Klimmen tegen MS en daarmee de formele afsluiting van deze editie van het evenement. Dat betekende ook de bekendmaking van het eindbedrag. Twee jaar geleden werd 10.000 euro opgehaald, vorig jaar 61.000 en dit jaar...........473.082 euro. Bijna een half miljoen euro voor de strijd tegen MS!! Wij hebben daar 2.496,41 euro aan kunnen bijgedragen. Een geweldig mooi bedrag, waarvoor onze hartelijke dank aan alle sponsors.Klimmen tegen MS is meer dan fondsenwerving voor het Nationaal MS Fonds. Het is een grote inspiratiebron voor MS patiënten gebleken. Dat is wat ons betreft de grootste winst van deze dag op de Ventoux geweest.
Het is vandaag Wereld MS Dag. Wil je ook iets doen tegen deze nare ziekte? Tot 6 juni kun je mijn actie voor Klimmen tegen MS nog sponsoren (als je dat nog niet had gedaan).....Elke euro is er een!
We hebben al onze foto's, die van Vincents vader en van Ad en Marie-Josee op Flickr gezet.
Gister zijn we teruggekomen uit Frankrijk. Het weer valt in Nederland niet mee, het is koud en somber. Maar ja, we moeten toch morgen weer aan het werk. Ik ga vandaag mijn stempelkaart voor de "Club des Cinglés" opsturen. Hèt bewijs van mijn 3 geslaagde toppogingen.
Er is ook nog weer 45 euro sponsorgeld binnen gekomen!
De sponsormeter staat op 2.451,41 euro!. Daags na de prestatie overhandigden mijn schoonouders mij het sponsorgeld dat zij in Haarlem hadden opgehaald. Ook kreeg ik van mensen op de camping nog geld toegestopt. Geweldig.Ik kan nu vol trots vermelden dat dit ook het bedrag is dat naar het MS Fonds gaat. Het vooruitzicht om het toegezegde geld voor 3 klims te kunnen bijdragen tegen MS was voor mij een flinke stimulans op de moeilijke momenten op de berg. Wellicht druppelt er nog wat geld binnen (er kan nog gedoneerd worden tot 6 juni), ik houd jullie op de hoogte.
Het is gelukt! Ik heb 3x de Mont Ventoux beklommen (en afgedaald). 4443 hoogtemeters, 139,36 kilometer, gemiddelde stijging 7%, maximaal 13%, zuivere rijtijd: 9 uur, 17 minuten en 43 seconden, totaal onderweg: exact 12 uur (07.00 - 19.00). Ik ben moe (mag het?), maar ook heeeel blij, voldaan en trots op mezelf. En ik mag me vanaf nu rekenen tot de officiele "Malloten van de Mont Ventoux".
Vanmiddag heb ik mijn startnummer opgehaald bij de organisatie in Entrechaux en alvast de eerste stempel voor de Club des Cinglés du Mont Ventoux.
Een cinglé is vrij vertaalt een 'malloot'. Een Provencaals gezegde luidt: 'Je bent niet gek al je de Mont Ventoux beklimt, maar gestoord als je het nog eens doet'. De Club is een register van al die 'gestoorden' die de Mont Ventoux drie keer (of meer) op een dag hebben beklommen. Om dit te bewijzen, moet je stempels halen. Als je de prestatie geleverd hebt, krijg je een medaille en je wordt opgenomen in het register. Als ik dan toch gestoord ben, dan ook graag officieel!Het was vandaag overigens buitengewoon slecht weer - het regende onafgebroken hard. Onze kampeerplek is in een ware modderpoel veranderd. Maar....de verwachtingen voor maandag zijn nog steeds goed. We blijven duimen!
Vincents ouders zijn aangekomen in de Provence voor een korte vakantie en om mij aan te moedigen op de flanken van de Ventoux. Zij hebben zich sterk gemaakt voor de actie met "Haarlem sponsort..", wat een heel mooi bedrag heeft opgeleverd. In hun koffers zat ook de fietskleding van Klimmen tegen MS. Een stoer pakje, nietwaar?. In mijn sponsorpakje heb ik samen met Vincent nog een heel mooi trainingstochtje gereden aan de voet van de Ventoux. Het klimmen gaat nog erg lekker, ik geloof er nog steeds in.
We krijgen nog steeds sponsorgelden binnen. De sponsormeter gaat gestaag richting de 2.500 euro - dit stijgt boven al onze verwachtingen uit. Super! In totaal is er door alle deelnemers al ruim 245.000 euro opgehaald. Dat is nu al 4x meer dan vorig jaar en het bedrag zal alleen nog maar groeien.Nog iets meer dan 3 dagen en dan gaan we onze tegenprestatie op de berg leveren. De weersverwachting voor Malaucene ziet er erg goed uit voor maandag, hoewel dat niets zegt over de omstandigheden op de top. Maar voor dit weerplaatje teken ik!
Op 8 mei zijn we in de Provence, aan de voet van de Ventoux, neergestreken. Het begint nu letterlijk dichtbij te komen. Vanaf de camping kunnen we de top met het observatorium zien (als hij uit de wolken is tenminste). De berg domineert de omgeving - waar je ook bent, je ziet hem overal. Ik werp elke dag even een blik op het doel waar ik maanden naar toe heb gewerkt. We waren gisteren in Malaucene, de startplaats van de eerste klim. Overal waren wielrenners die boven waren geweest of nog omhoog gingen. Het begon toen wel echt te kriebelen. Van mij mag het nu snel 20 mei worden. Verder is het natuurlijk ook vakantie voor ons. We hebben een prima camping uitgezocht in Vaison-la-Romaine. Hier is een grote Romeinse opgraving en het stadje heeft een prachtig middeleeuws centrum. De omgeving is net als op de schilderijen van Cezanne en Van Gogh, met golvende landerijen en pittoreske dorpjes, vaak met burcht, op een verhoging in het landschap. Ook het weer is prima; ondanks een wat frisse wind (kracht 6), loop ik al dagen in een korte broek.
We zijn al even in de Vogezen voor de laatste voorbereidingen voor de Mont Ventoux. Ik ben nu in de finale fase van mijn schema, d.w.z. geen zware trainingen meer, maar wel regelmatig de spieren aan het werk houden. Al de opbouwende trainingsarbeid is nu gedaan, het is nu zaak om mijn lichaam fris en uitgerust aan de start te brengen op 20 mei. Ik vind het wel lekker om nog even echt te kunnen klimmen (en dalen), om weer een gevoel te krijgen bij het fietsen in de bergen. De Tacx blijkt een uitstekende simulator geweest te zijn. Het lukt me om soepel te blijven rijden, zonder veel kracht te gebruiken. Dat betekent een klein verzet (minimaal 30/28 voor de kenners) en een wat hoger beenritme. Dit blijk ik prima langere tijd te kunnen volhouden. Ik ben hiermee vast niet de snelste fietser, maar ik hoop zo voldoende krachten te sparen voor 3 beklimmingen. Dat blijft nog steeds mijn doel!Er blijven ook nog steeds sponsorgelden binnenkomen. Inmiddels gaat het bedrag al richting de 2.100 euro. Geweldig!
Nog 1 week voordat we naar Frankrijk gaan om toe te werken naar 20 mei. Het was daarom vandaag tijd voor een ultieme test; het beklimmen van de Mont Ventoux op mijn fietstrainer. De trainingsfilm bestaat uit de zwaarste van de drie klims, die vanuit Bedoin. Ondanks wat spierpijn in mijn kuiten van een intervaltraining in het trappenhuis vrijdag, ging het fietsen erg goed. Ik kon een cadans van 70 omwentelingen per minuut volhouden en was in 2 uur en 14 minuten 'boven' (gemidded 10 km per uur). Mijn hartslag kwam daarbij niet boven de 160 slagen per minuut uit. Bovendien voelde ik mij na afloop nog fit genoeg om nog een keer een dergelijke inspanning te kunnen leveren. Natuurlijk is een simulatie op de trainer niet helemaal vergelijkbaar met de echte klim, maar het geeft een hele aardig indicatie. Ik ben in ieder geval voldaan en tevreden. Nu op naar het echte werk!
Vanmiddag een rondje Hoek van Holland gefietst (65 km, straffe wind), met een tussenstop in Maassluis bij het Nationaal MS Fonds om een stapeltje machtigingen af te geven. Ook namens het MS Fonds erg bedankt voor jullie bijdragen.Onderweg kwam ik een paar lammetjes tegen die genoten van het voorjaarszonnetje.
De Amstel Gold Race leek me een mooie voorbereiding op de Mont Ventoux. 125 km door het Limburgse Heuvelland, met enkele venijnige klimmetjes. Het was wel even wennen om te rijden in een hele groep wielrenners, maar dat ging gelukkig goed. Ik ben om acht uur gestart en was om half twee binnen. Netto fietstijd was 5 uur en 21 minuten, met een gemiddelde van 24 km per uur. Ik ben zeer tevreden hoe het ging. Ik kon gemakkelijk meekomen en bergop reed ik zelfs heel veel mensen voorbij. Dat mag ook wel na al die uren training bergop. Ik had goed gegeten en gedronken onderweg en voelde me na afloop nog verrassend fit. Het was dus in alle opzichten een geslaagde test, die me veel vertrouwen geeft voor de Mont Ventoux straks.
Op Facebook verscheen dit gedicht van een MS patient. Erg mooi.Klik op de afbeelding voor een groter beeld.
Toen ik aan deze actie begon, was het mijn doelstelling om tenminste 2 maal de financiële drempel voor deelname (500 euro) aan sponsorgeld binnen te halen. Inmiddels staat de sponsormeter op.....1.588 euro! Oke, voor dat bedrag moet ik wel 3x boven komen, maar als ik het maar 1x zou redden, kan ik (op dit moment) ook al ruim 1.200 euro bijdragen. Wow! Niet alleen de financiële bijdragen geven me enorm veel energie, ook alle lieve en bemoedigende woorden die de sponsors meegeven doen me erg veel goed. Iedereen ontzettend bedankt!!!!
Na alle koude van de afgelopen weken, is het vandaag heel aardig weer. De zon schijnt volop en de koude noordoostenwind is gaan liggen, waardoor het niet meer zo koud aanvoelt. Toch maar goed ingepakt ga ik op pad voor een buitentocht. Ik heb ooit een rondje Bodegraven - Alphen a/d Rijn van 80 km uitgezet, met een extra lusje langs het vliegveld Rotterdam wordt het 100 km. Een mooie opmaat voor de Amstel Gold Race van volgende week. De nieuwe ketting op mijn fiets bleek overigens echt wel nodig. Ik kon duidelijk verschil merken, het trapte een stuk efficiënter.
Ik ben in contact gebracht met een sportvoedingsdeskundige, die mij een half uurtje heeft bijgepraat wat je op de grote dag zou moeten eten en drinken. Je verbrant ontzettend veel energie tijdens de klims - bij mij gaan er zo'n 500 calorieën per uur doorheen. Het is dus noodzaak kom je brandstof voortdurend goed aan te vullen. Om te beginnen moet je ervoor zorgen dat je met een 'volle tank' begint. De dag van te voren ga je al koolhydraten stapelen, met drie keer een pastamaaltijd. Op de dag zelf ontbijt je ca. twee uur voor de start met bijvoorbeeld (quinoa)muesli. Tijdens de klim heeft je lichaam niet zoveel tijd om eten te verteren, dus heeft behoefte aan snelle energie. Die zit in sportgelletjes, maar ook sportrepen en een banaantje kan ik onderweg nuttigen. En natuurlijk moet ik veel drinken. Ik ben meteen maar naar de biowinkels gegaan en heb e.e.a. ingeslagen (ik had nog nooit van quinoa gehoord....). Eens kijken hoe het bevalt tijdens de komende trainingen en Amstel Gold Race.
Bij thuiskomst lag mijn inschrijfbewijs voor de Amstel Gold Race op de mat. Over 2 weken ga ik de tourtocht van 125 km rijden. Ik hoop wel dat het wat warmer is, dat rijdt toch een stuk prettiger.
Op Goede Vrijdag heb ik een 3x Ventoux-test gedaan. Ik wilde wel eens weten hoe het zou voelen om na een vermoeiende klim weer een keer op de fiets te moeten stappen en wederom een inspanning te moeten leveren. De Tacx film 'Alpen etappe 2010' was daarvoor een prima leidraad. Ik beklom achter elkaar de Col du Telegraphe en de Col du Galibier. En dat lukte. Na 3 uur tegen de 'berg' optrappen begon het beste er wel van af te raken, maar ik zou nog wel door kunnen gaan. De afsluitende klim naar Alpe d'Huez heb ik toch nog maar even voor later bewaard. Het was per slot van rekening nog maar een training. De test gaf me verder inzicht in wat ik zou moeten eten en drinken tijdens zo'n inspannende dag. Eerste Paasdag heb ik uitgerust om Tweede Paasdag weer een 'col' te pakken; de Posbank. We stonden op de camping in Ugchelen en hoewel de wind nog koud was, scheen de zon lekker en lonkte een rondje Veluwe. Het werd een goede training van 72 km.Ook de sponsoring loopt meer dan voorspoedig. De sponsormeter is al door de 1.000 euro grens gegaan! Ik moet binnenkort de meter gaan vergroten. Iedereen enorm bedankt.
Het is lente! Ik heb de racefiets van de Tacx trainer gehaald en ben lekker naar buiten gegaan. Mijn standaard rondje Hoek van Holland gereden, maar met een extra lusje omdat de zon nog zo lekker scheen (68 km). Op de route ook nog even de Maeslantkering opgereden - elke 'bergop' training moet je meenemen ;-). Ik vrees echter dat de fiets weer snel op de trainer kan, want het gaat weer vriezen en sneeuwen van het weekend.
Op onze vakantie in het Zwarte Woud hadden we onze nieuwe sneeuwschoenen van Tubbs meegenomen. De schoenen bevielen prima en we hebben er veel plezier aan beleefd. Op de Facebook site van Tubbs werd gevraagd om foto's van je tochten te delen. Dat heb ik gedaan met een mooie plaat van Vincent tussen de besneeuwde bomen. Een dag later kreeg ik een mailtje van de marketingmanager van Tubbs: ze vonden de foto geweldig en wilden de rechten kopen. Wow! Ik heb Tubbs gevraagd om als compensatie voor het gebruik van de foto een bedrag te geven voor Klimmen tegen MS, en dat hebben ze gedaan. Ik ben natuurlijk erg trots dat ik een foto 'verkocht' heb en dat hij commercieel gebruikt gaat worden. Bovendien heeft hij een mooi bedrag opgeleverd voor het goede doel!
Gelukkig heeft de griepaanval die gister inzette niet doorgezet, waardoor ik bij de tweede informatiebijeenkomst in Utrecht kon zijn. Er hebben zich inmiddels 375 deelnemers aangemeld. Het evenement wordt steeds groter en professioneler. Dat betekent ook dat het sponsorbedrag serieuze vormen gaat aannemen. De tussenstand is reeds 100.540,81 euro!
We houden voorjaarsvakantie in het Zwarte Woud. Lekker actief bezig zijn in de sneeuw. En sneeuw lag er! In onze vakantie is er zeker een meter gevallen - het bleef maar doorgaan. We hebben prachtige tochten door het -inmiddels Witte- Woud gemaakt op onze fijne Tubbs sneeuwschoenen. En de laatste dag kon ik me ook nog een middag uitleven op de langlaufski's. Gelukkig was het bij aankomst in Nederland ook nog een beetje wit, zodat de overgang niet zo groot was.
Mijn lieve collega in Heerlen heeft met de beveiliging geregeld dat de collectebus voor Klimmen tegen MS op de balie van de receptie mag staan. Iedereen die binnenkomt in het gebouw komt hier langs. Wow!
Klik op de afbeelding om het artikel te lezen.
Afstappen? Echt niet!
Het is een droge dag, dus tijd voor weer eens een ritje in de buitenlucht.Rondje Maassluis - Hoek van Holland, 60 km.
Vandaag de eerste informatiebijeenkomst van Klimmen tegen MS in Amersfoort. We hebben veel nuttige informatie gekregen over de organistatie, de klim, sponsoring en gezondheid. Leuk ook om een groot deel van de medeklimmers een keer gezien te hebben. Het begint nu echt te leven!
Als slotstuk van de vakantie een serieuze test voor de Mont Ventoux: de Grimselpass. 26 km lang, 1540 m stijgen, gemiddelde stijging 5,9%, maximale stijging 11%.
Ik was in 2,5 uur boven, zonder echt te rusten. Natuurlijk voelde ik dat ik flink geklommen had, maar was uiteindelijk niet heel erg vermoeid. Dit geeft veel vertrouwen voor volgend jaar. Eén keer zal zeker gaan lukken, nu doortrainen voor nog twee keer!.
Onze vakantie beginnen we in de Vogezen. Hoewel niet zo hoog als de Alpen, kun je hier behoorlijk klimmen in een mooie omgeving. Vanaf de toppen kijk je prachtig uit over het Rijndal, het Zwarte Woud en bij helder weer zelfs tot de Berner Alpen.Na een paar inrijtochtjes, rijd ik vandaag een echte bergetappe: Col de la Schlucht, Grand Ballon en Col du Bramont. 85 km lang, met een gemiddelde stijging van rond de 4%
Met dit karretje gaat het gebeuren! Mijn eerste echte racefiets. Gekocht bij Rose in Duitsland en helemaal op mij afgesteld. Ongetwijfeld ga ik hier veel fietsplezier aan beleven.